Το μεγαλύτερο καμπαναριό του κόσμου βρίσκεται σε μια όμορφη πλαγιά κοντά στο χωριό Τρίκορφο της Φωκίδας και σε υψόμετρο περίπου 700 μέτρων βρίσκεται η Ιερά Μονή Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείμ του Σάρωφ.
Σε αυτό συναντάμε το μεγαλύτερο καμπαναριό του κόσμου, το οποίο αναβιώνει τον μύθο του καμπαναριού της Αγίας Σοφίας με τις 62 καμπάνες και τα 400 σήμαντρα.
Το καμπαναριό αυτό, όποτε ηχεί στο σύνολό του, ακούγεται από το Τρίκορφο Φωκίδας έως την Πάτρα και τους Δελφούς (εξαρτάται από τη φορά του ανέμου), δηλαδή σε αποστάσεις που αγγίζουν ακόμα και τα 100 χιλιόμετρα.
Ηγούμενος και κτήτωρ της Μονής είναι ο Γέροντας Νεκτάριος Μουλατσιώτης, ο οποίος πριν από 35 χρόνια (1984) ξεκίνησε την ανέγερση των χριστιανικών κατασκηνώσεων στο Τρίκορφο και των δύο μεγάλων ιερών μονών.
Τα σήμαντρα ηχούν κάθε 5 χρόνια στην εορτή του Αγίου Σεραφείμ, όπου ανεβαίνουν επάνω στο καμπαναριό 400 πιστοί και τα χτυπούν με το χέρι.
Ο Γέροντας Νεκτάριος Μουλατσιώτης ακολούθησε μια εσωτερική φωνή που ζητούσε το μεγάλο καμπαναριό της Αγια-Σοφιάς να χτυπήσει ξανά, συμβολίζοντας τη δόξα της Ορθοδοξίας και της Ελλάδας.
Πλέον, κάθε φορά που χτυπούν οι καμπάνες και ηχούν τα σήμαντρα, οι καρδιές των προσκυνητών ριγούν από συγκίνηση.
Οι 62 καμπάνες χτυπούν όλες μαζί στην εορτή του Αγίου Αυγουστίνου στις 15 Ιουνίου και του Αγίου Σεραφείμ στις 19 Ιουλίου, στην Κοίμηση της Θεοτόκου στις 15 Αυγούστου, του Αγίου Νεκταρίου στις 9 Νοεμβρίου, τα Χριστούγεννα και το βράδυ της Ανάστασης.
Πνευματικό και Κοινωνικό έργο
Η Ιερά Μονή εκτός από το πνευματικό έργο που επιτελεί με τις καθημερινές Θείες Λειτουργίες (κάθε μέρα όλο το χρόνο), Παρακλήσεις στην Θεοτόκο, Εσπερινούς και Αγρυπνίες, επιτελεί επίσης και ένα μεγάλο κοινωνικό έργο σε πολλές άπορες οικογένειες, δίνοντας υλική και πνευματική βοήθεια.
Το Μοναστήρι μέσα από βιβλία και περιοδικά που εκδίδει, τελεί επιπλέον ένα μεγάλο ιεραποστολικό έργο κατηχώντας τον λαό του Θεού, που διψά να γνωρίσει την σώζουσα αλήθεια και θέλει να γνωρίσει τον Χριστό.
Οι μοναχοί του Τρικόρφου είναι ακτήμονες και ζουν κοινοβιακά ακολουθώντας το Αγιορείτικο Τυπικό. Εργάζονται χειρωνακτικά στα κτήματα και στα ζώα της Μονής.
Έχουν κήπους με διάφορα λαχανικά χειμώνα-καλοκαίρι, καλλιεργούν οπωροφόρα δέντρα και από ζώα έχουν αιγοπρόβατα-αγελάδες, χοιρινά, κότες, άλογα, γαϊδούρια, κ.α. Παράγουν τυρί, γιαούρτι, χυλοπίτες, τραχανά, λαζάνια, μοναστηριακά λουκάνικα, κ.α.
πηγή: dogma.gr