Στην έκθεση ζωγραφικής του Δημήτρη Αναστασίου με τίτλο «ΤΑΝΓΚΡΑΜ», παρουσιάζεται μία ενότητα με 19 σπονδυλωτά / πολύπτυχα ζωγραφικά έργα στην CITRONNE Gallery της Αθήνας.
Τα έργα έχουν ως βασικό άξονα το στοιχείο της αινιγματικής αφήγησης η οποία, εσκεμμένα, αφήνεται ανοιχτή σε εκδοχές. Ο καλλιτέχνης αφηγείται, προβάλλει μια προσωπική εκδοχή της πραγματικότητας. Ο θεατής καλείται να συμμετάσχει, να δημιουργήσει μια άλλη προσωπική εκδοχή, δηλαδή να ερμηνεύσει την αφήγηση-ακόμη και να την αλλάξει τελείως.
Τα έργα έχουν αναπαραστατικό και ρεαλιστικό χαρακτήρα – απόρροια δυνατού σχεδίου και εξαιρετικής ζωγραφικής δεξιότητας. Ο ρεαλισμός αναπαριστά και παραπέμπει σε καθημερινές εικόνες, σε γνώριμα στιγμιότυπα- ντοκουμέντα. Στην συνέχεια, όμως, η διάρθρωσή τους σε σύνολα-πολύπτυχα συγκροτεί μία άλλη ανοίκεια και αποσταθεροποιητική πραγματικότητα: αναμειγνύονται αλήθειες, ψευδαισθήσεις, ουτοπίες, αμφιλεγόμενες καταστάσεις, αναπάντητα ερωτηματικά, έλλειψη βεβαιότητας.
Έτσι, η «ρεαλιστική» απεικόνιση της καθημερινότητας φθάνει να αντανακλά υπαρξιακά αιτήματα με διφορούμενες απαντήσεις και ακατανόητα συμπεράσματα. Τα παρεμβαλλόμενα διάκενα εισάγουν την αυθαίρετη μετάβαση από τον έναν χώρο στον άλλο και από τον έναν χρόνο στον άλλο. Τα έργα, έτσι, γίνονται ζωγραφικά καρέ σε μία σκηνοθετημένη, σχεδόν κινηματογραφική παρουσίαση.
Σε όλες του τις εκθέσεις ο Αναστασίου πραγματεύεται τα ίδια ερωτήματα. Ζωγραφίζει την ασάφεια, την αμφιβολία, την αυταπάτη, την ψευδο-κανονικότητα και, τελικά, το κρυμμένο κενό.
(φωτο: studio Panoulis)