Το «Μουσικό Κουτί» πλημμυρίζει από υπέροχες μουσικές (video)

Στο «Μουσικό Κουτί» ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Ρένα Μόρφη υποδέχονται τον σπουδαίο συνθέτη, στιχουργό και πολυοργανίστα, Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, τον ξεχωριστό τραγουδιστή, συνθέτη και λυράρη, Μάνο Πυροβολάκη και την ταλαντούχα ερμηνεύτρια, Βίκυ Καρατζόγλου.

Από: Δημήτρη Γκοσμάνη

Μια βραδιά γεμάτη με μουσική και τραγούδια, που όλοι έχουμε αγαπήσει, έρχεται στο «Μουσικό Κουτί», την Τετάρτη 14 Απριλίου 2021, στις 22:00 στην ΕΡΤ1.

Νίκος Παπάζογλου, Pink Floyd, Στέλιος Καζαντζίδης, Beatles και Γιάννης Πουλόπουλος «έρχονται» στην παρέα μέσα από τα τραγούδια τους και η βραδιά… απογειώνεται στο «Μουσικό Κουτί»!

Όλα ξεκινούν με τα «Λευκό μου γιασεμί» και «Τι σπατάλη» του Παναγιώτη Καλαντζόπουλου, συνεχίζεται με «Το χαμόγελό σου» και «Το κύμα» του Μάνου Πυροβολάκη και τα «Αρώματα», και «Στην πιο δύσκολη ώρα» της Βίκυς Καρατζόγλου. Οικοδεσπότες και καλεσμένοι στο «Μουσικό Κουτί» ενώνουν τις φωνές τους στο αγαπημένο τραγούδι όλων «Μπλέξαν οι γραμμές» του Νίκου Πορτοκάλογλου.

Πάρτε μια πρώτη γεύση από το «Μουσικό Κουτί» με το υπέροχο «Σ’ αγαπώ» που έχει συνθέσει ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος και έχει ερμηνεύσει πρώτη η Έλλη Πασπαλά. Η κιθάρα στα χέρια του συνθέτη ακούγεται σαν λαούτο, το κλαρίνο, αλλά και το βιολί καθηλώνουν, ενώ συγκλονιστικές είναι η Ρένα Μόρφη και η Βίκυ Καρατζόγλου πίσω από τα μικρόφωνα, όπως και ο Νίκος Πορτοκαλόγλου και ο Μάνος Πυροβολάκης που τις συνοδεύουν στο ρεφρέν.

Συνέχεια με U2 και τη μεγάλη επιτυχία «I still haven’t found what I am looking for». Στην ηλεκτρική κιθάρα ο Νίκος Πορτοκάλογλου, ενώ η λύρα… παίρνει φωτιά στα χέρια του Μάνου Πυροβολάκη. Με ροκ διάθεση, οικοδεσπότες και καλεσμένοι ερμηνεύουν και ένα από τα πιο δημοφιλή κομμάτια του ελληνικού ρεπερτορίου «Στης εκκλησιάς την πόρτα».

Στο «Μουσικό Κουτί», κλείνουμε (προς το παρόν) με μια υπέροχη μπαλάντα του αξέχαστου Νίκου Παπάζογλου «Το όνειρο» που ερμηνεύει η Βίκυ Καρατζόγλου.

Όμορφες και ενδιαφέρουσες είναι οι ιστορίες που διηγούνται οι καλεσμένοι της εκπομπής το «Μουσικό Κουτί».

Ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος, ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς της γενιάς του, έχει γράψει μουσική για το θέατρο, το σινεμά, την τηλεόραση και μας έχει χαρίσει ορισμένα από τα πιο μελωδικά και αναγνωρίσιμα κομμάτια. «Θυμάμαι τα προσφυγικά, όταν ακόμα είχαν παράγκες από την Μικρασιατική Καταστροφή. Με έστελνε η μάνα μου να παίρνω ψωμί από έναν φούρνο που έψηνε στα ξύλα… Μεγάλωσα με Beatles και Καζαντζίδη… Σε έναν οικογενειακό καβγά, όταν ήταν να πάω στην Αγγλία να σπουδάσω μουσική, η γιαγιά μου έλεγε: «Θα γίνει μουσικάντης;». Ο παππούς μου ήταν δικηγόρος και στην οικογένεια με θέλανε δικηγόρο»!

Παρά τις αντιρρήσεις της γιαγιάς του σπουδάζει μουσική στο Λονδίνο και στο Παρίσι και όταν επιστρέφει στην Ελλάδα έχει την τύχη να γνωρίσει τον Μάνο Χατζιδάκι. «Ο Χατζιδάκις ήταν η μεγάλη μου επιρροή! Τον γνώρισα γύρω στα είκοσί μου, μέσω του Δημήτρη Παπαδημητρίου… Και ενώ ήμουν φαντάρος στη Σίνδο, του μίλησα για πρώτη φορά στο τηλέφωνο και με κάλεσε στον «Μουσικό Αύγουστο». «Μα πώς να έρθω είμαι νεοσύλλεκτος», του είπα. «Στείλε μου τα στοιχεία σου», μου απάντησε… Και μια μέρα που ήμουν στη μαυρίλα μου άκουσα το όνομά μου να παρουσιαστώ στο διοικητήριο… Πήγα και βρήκα τον συνταγματάρχη, που ήταν για μένα σα να έβλεπα τον πρόεδρο των ΗΠΑ, ένα απλησίαστο πρόσωπο. «Τι τον έχεις τον Χατζιδάκι;» με ρώτησε… «Φίλος μου είναι» του απάντησα… «Βρε αϊ σιχτίρ, σήκω και φύγε από εδώ!» μου είπε και μου πέταξε ένα χαρτί… Αναρωτιόταν φυσικά «είναι δυνατόν αυτό το στραβάδι να πάρει 18 μέρες άδεια;»… Και έτσι ξαφνικά βρέθηκα από την κόλαση στον παράδεισο, με τη βοήθεια του Χατζιδάκι».

O κρητικός ήχος είναι αυτός που κάνει τα τραγούδια του Μάνου Πυροβολάκη ξεχωριστά. Αν και ο ίδιος γεννήθηκε στην Αθήνα, σε πολύ μικρή ηλικία είχε την πρώτη του επαφή με την κρητική λύρα, που τελικά έγινε και η μεγάλη του αγάπη. «Τα πρώτα τραγούδια που είπα ήταν τα ριζίτικα… Είχα τη χαρά να ζήσω τα πανηγύρια, τα πολύ παλιά που γίνονταν στο χωριό μου, τα Καμάρια Κρήτης. Και μιλάμε για πανηγύρια μόνο με φωνητική μουσική, μόνο με ριζίτικα τραγούδια, δηλαδή ένα πανηγύρι χωρίς όργανα».

Έχει παίξει σχεδόν παντού. Από τα καφενεία σε χωριά, σε μουσικές σκηνές, σε μεγάλες συναυλίες με χιλιάδες κόσμου, στο Ηρώδειο, σε συναυλίες στο εξωτερικό και έχει συνεργαστεί με σπουδαίους καλλιτέχνες. «Μια συνεργασία που θα μου μείνει αξέχαστη ήταν με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου το 1998, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου. Φτιάξαμε μαζί με άλλους μουσικούς το κρητικό μέρος της εκδήλωσης. Μου έκανε τρομερή εντύπωση το πώς ακούγαμε τον ήχο στο στούντιο του Βαγγέλη, τα keyboards που χρησιμοποιούσε… Ήταν συγκλονιστική εμπειρία».

Η φωνή της Βίκυς Καρατζόγλου εμπνέει δυναμισμό και ευαισθησία μαζί. Στα δεκαέξι της κάνει «άσκηση θάρρους», όπως λέει η ίδια, ανακοινώνοντας στην οικογένειά της, με ένα γράμμα, ότι θέλει να γίνει τραγουδίστρια! Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Δράμα και η αγάπη της για τη μουσική την οδήγησε στην Αθήνα. «Όταν κατέβηκα στην Αθήνα να σπουδάσω μουσική δεν ήξερα κανέναν. Μέσω ενός φίλου γνώρισα τη Δήμητρα Γαλάνη και με βοήθησε πολύ στα πρώτα μου βήματα. Μου είπε ότι «γι’ αυτό που κάνεις ο κατάλληλος άνθρωπος είναι ο Σταμάτης Κραουνάκης με τη Σπείρα Σπείρα, αυτός θα σου δείξει τον δρόμο». Και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα».

Ξεχωριστό και το καθιερωμένο jukebox στο «Μουσικό Κουτί». Η μπάντα του «Μουσικού Κουτιού» διασκευάζει τα αγαπημένα των Παναγιώτη Καλαντζόπουλο, Μάνου Πυροβολάκη και Βίκυς Καρατζόγλου: Το «Μη μου θυμώνεις μάτια μου» του Σταύρου Κουγιουμτζή, το «Με τα μάτια κλειστά» του Παναγιώτη Καλαντζόπουλου, το «Breathe» των Pink Floyd, το «Θολωμένο μου μυαλό» του Άκη Πάνου, το «Μην κάνεις όνειρα τρελά» της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου…